١- مقدمه ترک اعتیاد

 بخش ترک اعتیاد حاوی پیشنهاداتی عملی بر اساس برنامه های ۱۲ قدمی و انجمن های گمنام است و هدف آن حمایت از معتادانی است که به تازگی فرایند بهبودی خود را آغاز کرده اند. با استفاده از این پیشنهادات و ابزارها، شما می توانید از بند اعتیاد رها شده و زندگی جدید خود در بهبودی را آغاز کنید. بخش ترک اعتیاد به قسمت های زیر تقسیم شده است:

 

۲- ترک اعتیاد

بسیاری از ما معتادان درک و شناخت صحیحی از ترک اعتیاد نداشته و تصور می کنیم که پاکی از اعتیاد تنها به معنی قطع مصرف مواد مخدر و یا اجتناب از رفتارهای معتادگونه ما است. با در نظر گرفتن این که اعتیاد یک بیماری مزمن و درمان ناپذیر است که جسم، ذهن و روح فرد معتاد را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بهبودی از آن نیز می بایست همه جنبه های زندگی وی را در برگیرد. بنا بر اصول برنامه های 12 قدمی، در این صفحه پیشنهاداتی ارائه شده است تا با آگاهی از این اطلاعات، کسانی که تصمیم به ترک اعتیاد دارند با اراده و توانایی بیشتری اقدام به برداشتن این قدم مهم در زندگی کنند.

۳- سم زدایی و خماری

در روزهای اول قطع مصرف و ترک اعتیاد، بسیاری از ما معتادان دچار عوارض خماری می شویم که می تواند بسیار سخت و دردناک باشد. در این قسمت پیشنهاداتی جهت آگاهی از عوارض خماری از جمله دردهای فیزیکی و نشانه های ذهنی آن برای کمک به معتادان ارائه شده است تا بتوانند با استفاده از ابزار بهبودی روزهای اول ترک اعتیاد را بهتر تحمل کرده و آن را سپری کنند.

۴- نیازهای بهبودی

بعد از قطع مصرف و سپری کردن دوره خماری، اهداف زندگی ما معتادان به طور اساسی تغییر خواهد کرد. به این نتیجه می رسیم که اگر می خواهیم پاک باقی بمانیم و یک زندگی عاری از اعتیاد داشته باشیم لازم است که بهبودی خود را در اولویت زندگیمان قرار دهیم. در این قسمت پیشنهاداتی برای چگونگی در اولویت قرار دادن نیازهای بهبودی، و همچنین هشدارهایی جهت جلوگیری از بازگشت به اعتیاد، شرح داده شده است. بعلاوه یک نمونه برنامه هفتگی که با استفاده از آن می توانید به طور روزانه به نیازهای بهبودی خود عمل کنید، برای راهنمایی شما ارائه شده است.

۵- پیشنهادات بهبودی

در برنامه های 12 قدمی و انجمن های گمنام اصولی به نام شعارهای بهبودی وجود دارند که به بسیاری از معتادان در حال بهبودی برای حفظ یک زندگی عاری از اعتیاد کمک کرده است. در این قسمت خلاصه ای از این اصول آورده شده، تا با عمل کردن به آنها در مسیر بهبودی بتوانید سبک زندگی جدید و آزاد خود را حفظ کنید. 

کوکائین

کوکا:

گیاهى است که در ارتفاع ۶۰۰ تا ۲۰۰۰ مترى از سطح دریا در دامنه باخترى کوههاى آند که هواى معتدل و مرطوبى دارد می‏روید. ارتفاع این گیاه به ۲ متر هم می‏رسد و برگهایى دارد که شکل و رنگ و ابعاد آن یاد آور درخت زیتون است. گیاه کوکا حاوى ماده توان‏ا فزا ست که مصرف آن سبب فعال شدن مرکز بی‏خبرى و سرخوشى در مغز مصرف کننده می‏شود. ماده حاصل از برگ کوکا، کوکائین نامیده می‏شود..

کوکائین:

یک از موادمخدر توان‏ افزاى طبیعى می‏ باشد که از برگ کوکا تهیه می‏شود کشورهاى بولیوی، کلمبیا و پرو بزرگترین محل رشد و نمو کوکا به شمار می‏روند. نخستین بار بومیان کشور “پرو” از برگ این درخت براى تسکین درد و رفع خستگى استفاده نمودند. اعتیاد به آن جنبه روانى دارد. کوکائین ماده مؤثر رگ برگهاى این گیاه است که به ارى تاکسیلین شهرت دارد. رنگ آن سفید شفاف و همانند کریستال ریز می‏باشد و با مختصر تکانى بلورهاى ریزان بر روى هم می‏غلتند. این ماده، یک ضد درد موضعى بسیار قوى است، از پوست و مخاط بینى هم جذب می‏شود. گرد کوکائین از راه بینى استنشاق و یا در رگ تزریق می‏شود که خاصیت آن، ایجاد نیرو و هیجان، کاهش احساس گرسنگى مى ‏نماید و استعمال زیاد آن موجب جنون می‏شود. نامهاى خیابانى آن کوک، کاندی، هپى می‏باشد.

کراک:

مشتقى از کوکائین است که جنبه اعتیادآورى آن بسیار زیاد و اثرات جانبى آن دهشتناک است. در واقع کراک، کوکائینى است که دستکارى شده و غالبا با پیپ هاى شیشه‏اى دود می‏شود. براى معتاد شدن به کراک فقط چند پیپ کراک کفایت می‏کند..

خات یا قات:

خات علاوه بر این که به صورت وحشى رشد مى ‏کند، عمدتا در مناطق مشخصى از شرق افریقا و شبه جزیره عربستان کشت می‏شود. برگهاى این گیاه با توجه به خواص محرکشان به صورت جویدنى مصرف مى ‏شوند، به طورى که به مصرف‏ کننده احساس نشاط داده و تا حدودى جلوى گرسنگى را می‏گیرد..

طعم آن تلخ است و مصرف آن بیشتر در عصر و اوائل شب صورت می‏گیرد. کشورهاى تولیدکننده، مقادیر انبوهى محموله‏ هاى منجمد، خشک و واکیوم شده خات را به اروپا و سایر نقاط جهان ارسال می‏کنند. این محموله در کشورهاى مزبور توسط اتباع کشورهاى تولید کننده مصرف می‏شود. برخى کشورها جهت محدود کردن واردات یا مصرف خات تدابیرى اتخاذ کرده ‏اند. خات در حال حاضر تحت کنترل مقررات بین ‏المللى قرار ندارد.

کراتم:

درختى است که در تایلند می‏ روید. مردم آن سرزمین برگهاى تازه آن را می‏جوند و یا آن را خشک کرده مانند سیگار می‏کشند. خاصیت ماده مؤثر این درخت، توان ‏افزیى است و احساس نشاط و هوشیارى کاذب مختصرى نیز در مصرف‏کننده به وجود مى ‏آورد..

ناس:

در بسیارى از منابع آمده است، ناس بوته ‏اى است که در افغانستان و پاکستان مى ‏روید. برگهاى آن را اگر تازه باشد ، می‏جوند و خشک کرده آن را مثل حنا کوبیده در زیر لثه قرار می‏دهند. براى تأثیر بهتر و بیشتر، کمى خاک سیگار یا آب آهک به آن اضافه می‏کنند. مصرف‏ کنندگان آن احساس گرمى و نشاط می‏کنند، ولى اثر آن به مراتب از سایر مواد محرک کمتر است..

آمفتامین:

گروه وسیعى از داروهاى محرک (توان‏ افزا) هستند که باعث تحریک و فعالیت سلسله اعصاب مرکزى مى ‏شوند و به اشکال قرص، کپسول، پودر و مایع وجود دارند.

شاهدانه

شاهدانه:

بوته ‏اى است شبیه گزنه که بلندیش تا ۲ متر می‏رسد. گیاه نر و ماده آن به صورت جداگانه بوده داراى برگهاى انبوه دراز و کنگره ‏دار می‏باشد که میوه آن در سر شاخه به صورت خوشه نمایان است. اصولا شاهدانه براى روغن گیرى و خوراک طیور استفاده می‏شود. بو داده و برشته آن را مردم به صورت تفنن می‏خورند. نام لاتین این گیاه کانابیس است. اگر از سر شاخه‏ هاى به گل نشسته گیاه ماده چسبنده‏اى به نام رزین که در حال ترشح است جمع ‏آورى و خشک شود، در واقع حشیش به دست آمده است. این گیاه در آمریکاى شمالى به نام ماری‏جوانا یا چرس، در انگلیس به گراس، در فرانسه ادب، در هندوستان بنگه و گنجا، در خاور نزدیک و خاورمیانه حشیش، در افریقاى جنوبى دگا، در سوریه و لبنان حشیشه ‏الکیف، در ترکیه اسر یا اسرا، در افریقاى مرکزى کامبا، در اسپانیا و در دیگر کشورها به اسامى مختلفى چون وید، پات، شانگ، چاراز، مکونا و غیره شهرت دارد..در هر حــال هــر اســم و نــامــى بر ایــن گیاه و مشتقات آن نهاده شود، اثرات توهم ‏زایى آن همچنان پابر جاست در اینجا به حالاتى که پس از استعمال حشیش و ماری‏جوانا در مصرف کننده روى می‏دهد به طور اختصار اشاره می‏ کنیم: 
. در اثر نشئه شدن اشیاى مجاورش را بزرگتر و یا کوچکتر مى بیند.. اشتهاى کاذب و میل به مصرف غذا پیدا می ‏کند.
 احساس قدرت عجیب در خود داشته و دست به اعمال وحشیانه و جنون ‏آور و خشونت زا زده و احساس پرواز کردن و سفر در آسمان و نوعى انبساط خاطر و آرامش و اعتماد به نفس کاذب پیدا می‏کن.
. فرد به خواب عمیقى فرو مى ‏رود

حشیش:

ماده ‏اى به رنگ سبز تیره و گاهى قهوه ‏اى مایل به سبز شبیه حنا که از گل، برگ و ساقه گیاه شاهدانه مؤنث و از ترشحات چسبنده آنها به صورت صمغ به دست می آ‏ید. حشیش حاوى ماده‏اى شیمیایى به نام T.H.C (تترا هیدرو کانا بینول) است که ماده مؤثر آن به شمار می ‏رود. حــشیـش در طــبــقـه ‏بـنـدى مـواد مخدر، جزء مواد توهم‏ زاى طبیعى می ‏باشد.

آثار مصرف حشیش:
. تغییر در درک رنگ و صدا
. افزیش اشتهاى کاذب
. تند شدن ضربان قلب
. قرمزى چشم
. اختلال حافظه، گیجى و بی‏توجهى به اطراف
. به هم‏خوردگى تعادل حرکتى
 علائم روانى شدید، مانند شنیدن صداهاى غیر واقعی، صحبتهاى نامربوط، توهم و هذیان، اختلال توجه، احساس کند شدن گذر زمان، سرخوشى و خنده خود به خود.

عوارض مصرف طولانى حشیش:
. بیماریهای تنفسى مزمن و سرطان ریه
. نازایى در زن و عقیمى در مرد
. از بین رفتن سلولهاى مغزى (پوک شدن مغز). التهاب و انسداد مزمن مجارى تنفسى
. اختلال روانى شدید و پیدار
. کم شدن علاقه و انگیزه براى زندگی، شغل و روابط اجتماعى و خانوادگى
. سندرم بی‏ انگیزگى (ناامیدی، بی ‏تفاوتى و بی ‏مسئولیتى در مقابل امور جارى زندگى). تشنج

علائم ترک حشیش:
 تحریک ‏پذیری، بی ‏قرارى و اضطراب
اختلال خواب و بی ‏اشتهای
تعریق و لرزش

اسهال، تهوع و استفراغ
 دردهاى عضلانى
افزیش درجه حرارت

بنگ:

سر شاخه‏ هاى گلدار یا به میوه نشسته و خشک شده بوته شاهدانه – اعم از ینکه ماده رزینى آن را قبلا گرفته یا نگرفته باشند – بنگ نامیده می‏ شود.

مارى ‏جوانا:

در آمریکا برگها و گلهاى شاهدانه آمریکایى را خشک می‏کنند و از آن توتون سبز رنگى به دست می‏ آورند که همان ماری‏ جواناست. چون این توتون خیلى زبر است براى پیچیدن آن از چندین دور کاغذهاى سفید یا قهوه ‏اى رنگ استفاده می‏کنند و آن را ریفر مى ‏نامند. مشتاقان آن را به صورت دسته‏ جمعى در محل هایى به نام تی‏پاد تدخین می‏کنند. این سیگار به کندى می‏سوزد و خیلى زود خاموش می‏گردد، به همین علت معتادان با پکهاى سریع و دسته‏ جمعى مانع خاموش شدن آن می ‏شوند و براى این که از این سیگار استفاده کامل بشود در اماکن سر بسته استعمال می‏گردد..

گراس:

در زبان انگلیسى به معنى علف است و در اصطلاح همان بنگ و ماری‏جواناست. برگهاى بوته شاهدانه که در واقع مثل علف است جمع ‏آورى کرده، مانند سیگار مصرف می ‏کنند، گاهى هم آن را مثل چاى دم کرده و می ‏خورند.

چرس:

همان حشیش است که از رزین آماده شده از سر شاخه‏ هاى گلدار و به میوه نشسته گیاه بالغ شاهدانه تهیه می‏شود و از انواع دیگر ان مرغوبتر است..

مسکالین:

ماده اصلى و فعال کاکتوس است (معمولا این کاکتوسها به نام پیوت معروفند) که قرنهاست به عنوان دارویى سحرآمیز براى درمان دردها مصرف می ‏شود. نحوه تهیه آن به این صورت است که تکه‏ هایى از قسمت فوقانى این گیاه را بریده و پس از خرد کردن می ‏جوند و یا با ساییدن آن را به صورت پودر درآورده و با ریختن به داخل کپسول، مورد استفاده قرار می‏دهند.

ال.اس.دی:

مخفف “ اسید لیزرژیک دى اتیل امید ” ماده نیمه ترکیبى است که در لابراتور به دست مى ‏آید. این ماده به صورت طبیعى در چاودار آفت زده وجود دارد. بر روى آن قارچى به رنگ مس نشو و نما می‏کند که آرگو نامیده می‏شود. این قارچ حاوى اسیدى به نام اسید لیزرژیک می‏باشد و مشتقات آن توهم ‏زا می‏ باشد. یکى از عوارض مصرف، تیره شدن مردمک چشم و ایجاد خطوط رنگین به هنگام بسته ‏شدن چشمها در منطقه بینایى است. عمق تصاویر و اشیا در نظر مصرف‏ کننده تشدید شده و اشیاى ثابت ممکن است در نظرش به حرکت درآیند، گاهى حالت تهوع، سرد شدن بدن و لرزش احساس می‏شود. قدرت شنوایى تشدید شده و زمزمه‏ هاى نامفهوم به گوش می‏رسد. حس زمان و گذشت آن در حد بسیار زیادى کند می‏شود. انطباق فکر از بین رفته و هر چه میزان مصرف بیشتر باشد تجزیه و تحلیل منطقى کمترى در ذهن به وجود می ‏آید..

دى . ام . تى:

یکى از مواد توهم ‏زا می‏ باشد که معمولا معتادین ال . اس . دى از این ماده استفاده می ‏کنند. آثار آن شبیه ال. اس .دى است. کسانى که به دنبال راه گریز سریع از واقعیتها هستند از ان مصرف می‏کنند. اگر از راه دهان مصرف شود تولید دل ‏درد می ‏کند. بنابرین یا از راه تزریق عضلانى استعمال و یا با توتون و ماری‏جوانا مخلوط کرده دود می‏ کنند.

تریاک

خشخاش:

قدمت آشنایی بشر با خشخاش به حدود هفت هزار سال پیش می رسد.  در اواسط بهار، بعد از این که گلهاى رنگارنگ ان کم‏ کم شروع به ریختن می‏ کند، از میان گلها کپسول ظاهر می ‏شود که به آن گرز خشخاش می‏ گویند. این گرزها در اواخر بهار و اوائل تابستان داراى پوست سبزى است که به زردى مى ‏گراید. البته، قبل از این که میوه گیاه خشک و زرد شود به روش خاص مبادرت به تیغ زدن آن می‏ نمایند. این کار به وسیله افرادى  که تجربه خاصى در تیغ زدن دارند، انجام می‏شود. آنان در ساعات اولیه شب با تیغهاى مخصوص و با ایجاد چندین شیار افقى و یا عمودى و یا مورب بر روى گرزها مبادرت به تیغ زدن می‏نمایند. صبح روز بعد، شیره سفید رنگى از محل شکافهاى گرز به بیرون ترشح می‏کند و در مجاورت هوا به صمغ قهوه‏اى رنگ تبدیل گردیده در پیاله مخصوص جمع‏ آورى و براى تریاک مالى آماده و به صورت لول روانه  بازار قاچاق می ‏شود.

تریاک

تاریخچه: 
قدیمى ‏ترین و مشهورترین ماده مخدر است که از گیاه خشخاش به دست می‏ آید.درحدود سه هزارو چهارصد سال قبل از میلاد مردم سواحل رودخانه دجله وفرات تریاک را در زمین های پست بین االنهرین پرورش می دادند.سومری ها آن را گیاه لذت می نامیدند.و در نوشته های هومر از آن نام برده شده است.

شکل ظاهرى: 
تریاک شیره منعقد شده تخمدان کال بوته خشخاش است که از نظر علمى به پاپاور معروف است. تریاک آماده مصرف، ماده ‏اى است خمیرى به رنگ قهوه‏اى که بر حسب نوع و منطقه کشت خشخاش و آب و هواى منطقه پرورش از قهوه‏اى روشن تا تیره وجود دارد نامهاى دیگر آن افیون، اپیوم و تریاق می‏ باشد.
الکالویید: 
تریاک داراى ترکیبات بسیارى است که تاکنون ۲۵ نوع موثر آن شناخته شده است. مهمترین آلکالوییدهاى تریاک عبارتند از مرفین، نارکوتین، پاپاورین، تبائین، کدئین و نارسئین..
 

نحوه مصرف:  
. تدخین به وسیله وافور و یا با وسیلى مانند آن مثل قلیان، قلقلی، سیخ و سنگ
. استفاده به صورت قرص
حل کردن در آب یا چاى و نوشیدن آن.

عوارض:

مغز: وابستگى (اعتیاد)، بی‏خوابى هنگام شب، خواب الودگى در طى روز.
 تغییرات شخصیتی
کاهش علائق و انگیزه‏ها
کاهش احساس مسئولیت
کاهش توجه به تحصیل، شغل و خانواده
افسردگى و بی قراری، پرخاشگری، اغماء به دنبال مصرف زیاد
- گوارش: تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا، کاهش فعالیت روده ‏ها و یبوست مزمن، بی‏ اشتهایى و کاهش وزن، سوء تغذیه، خشکى دهان، اختلال در کبد
 پوست: خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لبها، کهیر
 بیضه و تخمدان: کاهش توان و میل جنسی، بهم خوردن دوره ‏هاى قاعدگى در زنان
- تضعیف دفاع بدن علیه بیماریها: بی ‏حسى و عدم تعادل بدنی‏، عفونت ریه، یست تنفسى به دنبال مصرف زیاد، انقباض مردمک چشم

شیره تریاک:

پس از تیغ زدن گرز خشخاش، ماده ‏اى شیرى رنگ از آن خارج می ‏شود که به آن شیره تریاک گویند. این شیره در مجاورت هوا تیره شده به رنگ قهوه ‏اى تبدیل می ‏گردد..

مرفین:

مرفین از کلمه مورفئوس خداى رویایى یونان باستان مشتق شده است و یکى از اجزاى اصلى و اساسى تریاک است که به طور متوسط از هر ۱۰ کیلوگرم تریاک یک کیلوگرم مرفین تهیه می‏شود. رنگ آن به صورت کرم روشن و گاهى اوقات به رنگ آرد نخودچى و مزه آن تلخ است. ذرات آن در زیر ذره‏ بین شبیه کریستال هاى سوزنى است.
از نظر دارویی، ضد درد بوده، با اثرات رخوت ‏زیى که بر روى مغز دارد، باعث کنترل دردهاى شدید می‏ شود و به همین خاطر مصرف مجاز آن فقط در بیمارستانهاست..

هروئین:

هروئین از کلمه هیروس یا هیرو به معنى مرد قهرمان گرفته شده است. البته این کلمه به معنى زن قهرمان، زن برجسته، زنى که خدمات بزرگى به عالم بشریت کرده و زن ایده ‏آل نیز اطلاق می‏شود. هروئین یکى از ترکیبات مرفین مى ‏باشد که با عمل استیلاسیون بدست مى آ‏ید.ا ین ماده به رنگ سفید مایل به کرم داراى طعمى تلخ و بى ‏بو است که پس از مدتى نگهدارى بوى ترشى و سرکه می‏ دهد.

نحوه پیدایش: 
هروئین، قوی‏ترین و مخرب‏ترین ماده مخدر دنیا به شمار مى اید که در سال۱۸۷۴ توسط یک دانشمند انگلیسى ساخته شد و تحقیقات بیشتر را درباره این ماده دانشمندان آلمان در سال ۱۸۹۰ تکمیل نموده و آن را به عنوان دارو معرفى نمودند. در ایران اولین لابراتور هروئین‏ سازى در سال ۱۳۳۴ ایجاد گردید. نحوه ساخت و استخراج هروئین از تریاک به عده‏ اى آموخته شد که باعث به وجود آمدن لابراتوارهاى بیشترى در سطح کشور گردید.
 

نحوه استعمال: 
هروئین از طریق کشیدن از راه مجارى تنفسی، تزریق داخل رگها و تزریق زیر جلدى استعمال می‏شود. مصرف هروئین از طریق مجارى تنفسی(دهان) با زرورق به این صورت است که لبه زرورق سیگار یا هر نوع زرورق دیگر را به طرفى که از جنس کاغذ است تا می‏ کنند و با آن یک لوله می‏سازند، سپس هروئین را که معمولا حدود ۵ سانتى است روى سطح زرورق دیگرى می ‏ریزند و یک تکه مقواى بریده و نازک را به صورت چوب کبریت درآورده پس از آتش زدن زرورق گرفته سپس دود حاصله را از دهان استنشاق می ‏کنند.
در استعمال تزریقی، ابتدا معتادان از رگهایى که جلوى ساعد دستها نمایان است استفاده کرده، پس از آن که مدت طولانى از تزریق نقاط مختلف دستها گذشت و دیگر این نقاط جوابگو نبود ، به ترتیب نوبت به پشت دست، ساق پا، گردن و در نهایت به بیضه‏ ها می‏رسد. تزریق در بیضه‏ ها آخرین مرحله این گونه معتادان است..

عوارض: 
 مغز : وابستگی، افسردگی
: تغییرات شخصى 
کاهش علائق و انگیزه ها.-کاهش احساس مسؤلیت.-کاهش توجه به تحصیل ، شغل و خانواده.-
 -بی‏خوابى هنگام شب، خواب‏ آلودگى در طى روز، پرخاشگری، آبسه چرکى مغز، عفونت مغز، بیماریهاى مختلف ناشى از مرگ بخشى از سلولهاى مغزى و نخاع به دنبال مصرف زیاد.
. گوارش : تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا بى ‏اشتهایى و کاهش وزن
. کلیه : ناتوانى در تخلیه ادرار، نارسایی، عفونت کلیه
. پوست : خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لبها، کهیر، عفونت پوست
. ریه : انسداد ناگهانى رگهاى تغذیه کننده ریه، عفونت ریه، ایست تنفسى به دنبال مصرف زیاد
. قلب : نارسایى قلب، بهم خوردن نظم ضربان قلب، عفونت کلیه داخلى و دریچه ‏هاى قلب
. عروق و خون : سخت شدن دیواره عروق، التهاب عروق، عفونت عروق
کبد : اشکال در کار کبد، عفونت و التهاب کبد، بیمارى مزمن کبد
. بیضه و تخمدان : کاهش میل جنسی، کاهش توان جنسى

متادون:

یک ماده مخدر مصنوعى است که در جنگ جهانى دوم به علت کمبود مرفین براى تسکین مجروحین به وسیله آلمانى ها ساخته شد. در حقیقت متادون یک داروى برطرف‏ کننده درد است که براى تسکین سرفه هم از آن استفاده می‏کنند. گرچه متادون خود یک ماده اعتیادآورنده قوى است ولى به عنوان یک داروى پزشکى براى ترک و معالجه معتادان به تریاک، هروئین و مرفین از آن استفاده می‏ کنند. اثرات دارویى آن تا حدى شبیه به مرفین بوده، با این تفاوت که پس از مصرف، مدت بیشترى طول می‏کشد تا اثرات آن ظاهر شود و به مدت طولانى ‏تر در بدن باقى می ‏ماند.

کدئین:

یکى از مشتقات معروف تریاک است که ۰/۲الى ۰/۸ درصد آن را تشکیل می‏دهد و به عنوان مسکن در اشکال مختلف قرص، کپسول و شربت در پزشکى کاربرد دارد. اثر کدئین در حدود اثر مرفین است و در صورتى که زیاد مصرف شود علائمى مانند اثرات مرفین خواهد داشت. نحوه مصرف آن به صورت تزریقى و خوراکى می‏باشد.

پاپاورین:

یکى از مشتقات مؤثر تریاک می‏باشد که سفید کریستالى است و از نظر زهرآگین بودن حد وسط مرفین و کدئین است. ماده ‏اى است نشاط آور و محرک. کار عضلات صاف مثل روده را کند کرده و باعث شل شدن آنها می‏گردد. در برونشها و رگها انبساط ایجاد نموده و در آب نامحلول است و در الکل حل می‏شود.

پتیدین:

این ماده هم مثل متادون از داروهاى سستی‏ زاى مصنوعى می ‏باشد که قدرت ضد درد آن از مرفین کمتر است و عضلات بدن را سست و شل می‏ کند.

ماریجوانا و روانپریشی

بنا بر یک تحقیق کسانی که به طور تفننی ماری‌جوانا مصرف می‌کنند کمتر با خطر ابتلا به روان‌پریشی روبرو هستند. اما بر عکس استعمال‌کنندگان دائمی ماری جوانا با THC بالا به طور قابل‌توجهی در معرض خطر ابتلا به روان‌پریشی هستند.
ماری‌جوانا یکی از انواع بسیار رایج مواد مخدر به شمار می‌رود.

 محققان بریتانیایی در مقاله‌ای که در مجله پزشکی "The Lancet Psychiatry" به چاپ رسانده اند ، از نتایج پژوهشی نوشته‌اند که نشان می‌دهد مصرف مرتب ماری‌جوانا با THC بالا (مخدر گل یا ماری جوانا پزشکی ) خطر ابتلا به روان‌پریشی را به طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. THC یا تتراهیدروکانابینول ماده محرک عصبی اصلی موجود در شاه‌دانه است. این ماده با تحت تأثیر قرار دادن سیستم عصبی مرکزی بدن، باعث بروز عوارضی نظیر افزایش حساسیت حواس و اختلال در درک محیط در انسان‌ها می‌شود.

این تحقیق اما نشان داده، مصرف‌کنندگان حشیش که THC کمتری دارد، حتی اگر این ماده مخدر را به طور روزانه استفاده کنند، با افزایش خطر ابتلا به بیماری روان‌پریشی روبرو نیستند.

این محققان در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ نزدیک به ۴۱۰ بیمار مبتلا به روان‌پریشی را که برای نخستین بار درمان می‌شدند، مورد پرسش قرار دادند. آن‌ها همزمان ۳۷۰ نفر را هم مورد پرسش قرار دادند که به این بیماری مبتلا نبودند، اما در جنوب لندن زندگی می‌کردند، جایی که استعمال ماری‌جوانا در آن بسیار رایج است.

در این پژوهش عوامل بسیاری از جمله سن، جنسیت و استعمال الکل هم مد نظر قرار گرفت.

عدم اثبات رابطه علت و معلولی

۶۳ درصد از پرسش‌شوندگان گروه دوم اذعان داشتند که دست‌کم یکبار ماری‌‌جوانا کشیده‌اند. بخش بزرگی از بیماران مبتلا به روان‌پریشی روزانه ماری‌جوانا با THC بالا می‌کشیدند. آن‌ها همچنین در مقایسه با اعضای گروه اول استعمال این ماده مخدر را برای نخستین بار در سنین پایین‌تری آغاز کرده بودند.

محققان سپس خطر ابتلا به روان‌پریشی در میان مصرف‌کنندگان ماری‌جوانا با THC بالا را در مقایسه با کسانی که نوع ضعیف‌تری را استعمال می‌کردند، به این ترتیب فهرست کردند:

خطر ابتلا به روان‌پریشی در مصرف‌کنندگان تفننی ماری‌جوانا با THC بالا (کمتر از یک بار در هفته) دو برابر ‌و در میان کسانی که به طور مرتب در روزهای آخر هفته این ماده مخدر را استعمال می‌کردند سه برابر بوده است. کسانی که به طور روزانه ماری‌جوانا با THC بالا مصرف می‌کردند، بیش از پنج برابر با خطر ابتلا به روان‌پریشی مواجه بودند.

البته نویسندگان این مقاله خود اذعان داشته‌اند، با استفاده از روشی که در این پژوهش علمی به کار گرفته شده، نمی‌توان به طور صد در صد رابطه علت و معلولی را بین استعمال ماری‌جوانا و ابتلا به روان‌پریشی ثابت کرد.

پیش‌تر در سال ۲۰۱۳ نتیجه تحقیقی منتشر شد که تهیه‌کنندگان آن سعی کرده بودند ثابت کنند مصرف چندین ساله ماری‌جوانا موجب کاهش ضریب هوشی در انسان می‌شود. این تحقیق با انتقادهای فراوانی از سوی جوامع علمی روبرو شد، زیرا محققان در جریان انجام این پژوهش یک عامل اصلی را مد نظر قرار نداده بودند: شرایط اجتماعی اقتصادی فرد که می‌تواند روی ضریب هوشی وی تأثیرگذار باشد.

محققان بریتانیایی در مقاله خود برای مجله "The Lancet Psychiatry" نوشته‌اند که آزمایش‌های آن‌ها نشان داده‌ تزریق حشیش به داوطلبان سالم موجب بروز نشانه‌های روان‌پریشی در آنان شده است.

ماری‌جوانا یکی از انواع بسیار رایج مواد مخدر به شمار می‌رود. حدود ۸ درصد از نوجوانان ۱۲ تا ۱۷ ساله آلمانی به استعمال آن اذعان کرده‌اند. ۱/۳ درصد از این نوجوانان گفته‌اند که این ماده مخدر را به طور مرتب مصرف می‌کنند.