شاهدانه

شاهدانه:

بوته ‏اى است شبیه گزنه که بلندیش تا ۲ متر می‏رسد. گیاه نر و ماده آن به صورت جداگانه بوده داراى برگهاى انبوه دراز و کنگره ‏دار می‏باشد که میوه آن در سر شاخه به صورت خوشه نمایان است. اصولا شاهدانه براى روغن گیرى و خوراک طیور استفاده می‏شود. بو داده و برشته آن را مردم به صورت تفنن می‏خورند. نام لاتین این گیاه کانابیس است. اگر از سر شاخه‏ هاى به گل نشسته گیاه ماده چسبنده‏اى به نام رزین که در حال ترشح است جمع ‏آورى و خشک شود، در واقع حشیش به دست آمده است. این گیاه در آمریکاى شمالى به نام ماری‏جوانا یا چرس، در انگلیس به گراس، در فرانسه ادب، در هندوستان بنگه و گنجا، در خاور نزدیک و خاورمیانه حشیش، در افریقاى جنوبى دگا، در سوریه و لبنان حشیشه ‏الکیف، در ترکیه اسر یا اسرا، در افریقاى مرکزى کامبا، در اسپانیا و در دیگر کشورها به اسامى مختلفى چون وید، پات، شانگ، چاراز، مکونا و غیره شهرت دارد..در هر حــال هــر اســم و نــامــى بر ایــن گیاه و مشتقات آن نهاده شود، اثرات توهم ‏زایى آن همچنان پابر جاست در اینجا به حالاتى که پس از استعمال حشیش و ماری‏جوانا در مصرف کننده روى می‏دهد به طور اختصار اشاره می‏ کنیم: 
. در اثر نشئه شدن اشیاى مجاورش را بزرگتر و یا کوچکتر مى بیند.. اشتهاى کاذب و میل به مصرف غذا پیدا می ‏کند.
 احساس قدرت عجیب در خود داشته و دست به اعمال وحشیانه و جنون ‏آور و خشونت زا زده و احساس پرواز کردن و سفر در آسمان و نوعى انبساط خاطر و آرامش و اعتماد به نفس کاذب پیدا می‏کن.
. فرد به خواب عمیقى فرو مى ‏رود

حشیش:

ماده ‏اى به رنگ سبز تیره و گاهى قهوه ‏اى مایل به سبز شبیه حنا که از گل، برگ و ساقه گیاه شاهدانه مؤنث و از ترشحات چسبنده آنها به صورت صمغ به دست می آ‏ید. حشیش حاوى ماده‏اى شیمیایى به نام T.H.C (تترا هیدرو کانا بینول) است که ماده مؤثر آن به شمار می ‏رود. حــشیـش در طــبــقـه ‏بـنـدى مـواد مخدر، جزء مواد توهم‏ زاى طبیعى می ‏باشد.

آثار مصرف حشیش:
. تغییر در درک رنگ و صدا
. افزیش اشتهاى کاذب
. تند شدن ضربان قلب
. قرمزى چشم
. اختلال حافظه، گیجى و بی‏توجهى به اطراف
. به هم‏خوردگى تعادل حرکتى
 علائم روانى شدید، مانند شنیدن صداهاى غیر واقعی، صحبتهاى نامربوط، توهم و هذیان، اختلال توجه، احساس کند شدن گذر زمان، سرخوشى و خنده خود به خود.

عوارض مصرف طولانى حشیش:
. بیماریهای تنفسى مزمن و سرطان ریه
. نازایى در زن و عقیمى در مرد
. از بین رفتن سلولهاى مغزى (پوک شدن مغز). التهاب و انسداد مزمن مجارى تنفسى
. اختلال روانى شدید و پیدار
. کم شدن علاقه و انگیزه براى زندگی، شغل و روابط اجتماعى و خانوادگى
. سندرم بی‏ انگیزگى (ناامیدی، بی ‏تفاوتى و بی ‏مسئولیتى در مقابل امور جارى زندگى). تشنج

علائم ترک حشیش:
 تحریک ‏پذیری، بی ‏قرارى و اضطراب
اختلال خواب و بی ‏اشتهای
تعریق و لرزش

اسهال، تهوع و استفراغ
 دردهاى عضلانى
افزیش درجه حرارت

بنگ:

سر شاخه‏ هاى گلدار یا به میوه نشسته و خشک شده بوته شاهدانه – اعم از ینکه ماده رزینى آن را قبلا گرفته یا نگرفته باشند – بنگ نامیده می‏ شود.

مارى ‏جوانا:

در آمریکا برگها و گلهاى شاهدانه آمریکایى را خشک می‏کنند و از آن توتون سبز رنگى به دست می‏ آورند که همان ماری‏ جواناست. چون این توتون خیلى زبر است براى پیچیدن آن از چندین دور کاغذهاى سفید یا قهوه ‏اى رنگ استفاده می‏کنند و آن را ریفر مى ‏نامند. مشتاقان آن را به صورت دسته‏ جمعى در محل هایى به نام تی‏پاد تدخین می‏کنند. این سیگار به کندى می‏سوزد و خیلى زود خاموش می‏گردد، به همین علت معتادان با پکهاى سریع و دسته‏ جمعى مانع خاموش شدن آن می ‏شوند و براى این که از این سیگار استفاده کامل بشود در اماکن سر بسته استعمال می‏گردد..

گراس:

در زبان انگلیسى به معنى علف است و در اصطلاح همان بنگ و ماری‏جواناست. برگهاى بوته شاهدانه که در واقع مثل علف است جمع ‏آورى کرده، مانند سیگار مصرف می ‏کنند، گاهى هم آن را مثل چاى دم کرده و می ‏خورند.

چرس:

همان حشیش است که از رزین آماده شده از سر شاخه‏ هاى گلدار و به میوه نشسته گیاه بالغ شاهدانه تهیه می‏شود و از انواع دیگر ان مرغوبتر است..

مسکالین:

ماده اصلى و فعال کاکتوس است (معمولا این کاکتوسها به نام پیوت معروفند) که قرنهاست به عنوان دارویى سحرآمیز براى درمان دردها مصرف می ‏شود. نحوه تهیه آن به این صورت است که تکه‏ هایى از قسمت فوقانى این گیاه را بریده و پس از خرد کردن می ‏جوند و یا با ساییدن آن را به صورت پودر درآورده و با ریختن به داخل کپسول، مورد استفاده قرار می‏دهند.

ال.اس.دی:

مخفف “ اسید لیزرژیک دى اتیل امید ” ماده نیمه ترکیبى است که در لابراتور به دست مى ‏آید. این ماده به صورت طبیعى در چاودار آفت زده وجود دارد. بر روى آن قارچى به رنگ مس نشو و نما می‏کند که آرگو نامیده می‏شود. این قارچ حاوى اسیدى به نام اسید لیزرژیک می‏باشد و مشتقات آن توهم ‏زا می‏ باشد. یکى از عوارض مصرف، تیره شدن مردمک چشم و ایجاد خطوط رنگین به هنگام بسته ‏شدن چشمها در منطقه بینایى است. عمق تصاویر و اشیا در نظر مصرف‏ کننده تشدید شده و اشیاى ثابت ممکن است در نظرش به حرکت درآیند، گاهى حالت تهوع، سرد شدن بدن و لرزش احساس می‏شود. قدرت شنوایى تشدید شده و زمزمه‏ هاى نامفهوم به گوش می‏رسد. حس زمان و گذشت آن در حد بسیار زیادى کند می‏شود. انطباق فکر از بین رفته و هر چه میزان مصرف بیشتر باشد تجزیه و تحلیل منطقى کمترى در ذهن به وجود می ‏آید..

دى . ام . تى:

یکى از مواد توهم ‏زا می‏ باشد که معمولا معتادین ال . اس . دى از این ماده استفاده می ‏کنند. آثار آن شبیه ال. اس .دى است. کسانى که به دنبال راه گریز سریع از واقعیتها هستند از ان مصرف می‏کنند. اگر از راه دهان مصرف شود تولید دل ‏درد می ‏کند. بنابرین یا از راه تزریق عضلانى استعمال و یا با توتون و ماری‏جوانا مخلوط کرده دود می‏ کنند.

تریاک

خشخاش:

قدمت آشنایی بشر با خشخاش به حدود هفت هزار سال پیش می رسد.  در اواسط بهار، بعد از این که گلهاى رنگارنگ ان کم‏ کم شروع به ریختن می‏ کند، از میان گلها کپسول ظاهر می ‏شود که به آن گرز خشخاش می‏ گویند. این گرزها در اواخر بهار و اوائل تابستان داراى پوست سبزى است که به زردى مى ‏گراید. البته، قبل از این که میوه گیاه خشک و زرد شود به روش خاص مبادرت به تیغ زدن آن می‏ نمایند. این کار به وسیله افرادى  که تجربه خاصى در تیغ زدن دارند، انجام می‏شود. آنان در ساعات اولیه شب با تیغهاى مخصوص و با ایجاد چندین شیار افقى و یا عمودى و یا مورب بر روى گرزها مبادرت به تیغ زدن می‏نمایند. صبح روز بعد، شیره سفید رنگى از محل شکافهاى گرز به بیرون ترشح می‏کند و در مجاورت هوا به صمغ قهوه‏اى رنگ تبدیل گردیده در پیاله مخصوص جمع‏ آورى و براى تریاک مالى آماده و به صورت لول روانه  بازار قاچاق می ‏شود.

تریاک

تاریخچه: 
قدیمى ‏ترین و مشهورترین ماده مخدر است که از گیاه خشخاش به دست می‏ آید.درحدود سه هزارو چهارصد سال قبل از میلاد مردم سواحل رودخانه دجله وفرات تریاک را در زمین های پست بین االنهرین پرورش می دادند.سومری ها آن را گیاه لذت می نامیدند.و در نوشته های هومر از آن نام برده شده است.

شکل ظاهرى: 
تریاک شیره منعقد شده تخمدان کال بوته خشخاش است که از نظر علمى به پاپاور معروف است. تریاک آماده مصرف، ماده ‏اى است خمیرى به رنگ قهوه‏اى که بر حسب نوع و منطقه کشت خشخاش و آب و هواى منطقه پرورش از قهوه‏اى روشن تا تیره وجود دارد نامهاى دیگر آن افیون، اپیوم و تریاق می‏ باشد.
الکالویید: 
تریاک داراى ترکیبات بسیارى است که تاکنون ۲۵ نوع موثر آن شناخته شده است. مهمترین آلکالوییدهاى تریاک عبارتند از مرفین، نارکوتین، پاپاورین، تبائین، کدئین و نارسئین..
 

نحوه مصرف:  
. تدخین به وسیله وافور و یا با وسیلى مانند آن مثل قلیان، قلقلی، سیخ و سنگ
. استفاده به صورت قرص
حل کردن در آب یا چاى و نوشیدن آن.

عوارض:

مغز: وابستگى (اعتیاد)، بی‏خوابى هنگام شب، خواب الودگى در طى روز.
 تغییرات شخصیتی
کاهش علائق و انگیزه‏ها
کاهش احساس مسئولیت
کاهش توجه به تحصیل، شغل و خانواده
افسردگى و بی قراری، پرخاشگری، اغماء به دنبال مصرف زیاد
- گوارش: تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا، کاهش فعالیت روده ‏ها و یبوست مزمن، بی‏ اشتهایى و کاهش وزن، سوء تغذیه، خشکى دهان، اختلال در کبد
 پوست: خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لبها، کهیر
 بیضه و تخمدان: کاهش توان و میل جنسی، بهم خوردن دوره ‏هاى قاعدگى در زنان
- تضعیف دفاع بدن علیه بیماریها: بی ‏حسى و عدم تعادل بدنی‏، عفونت ریه، یست تنفسى به دنبال مصرف زیاد، انقباض مردمک چشم

شیره تریاک:

پس از تیغ زدن گرز خشخاش، ماده ‏اى شیرى رنگ از آن خارج می ‏شود که به آن شیره تریاک گویند. این شیره در مجاورت هوا تیره شده به رنگ قهوه ‏اى تبدیل می ‏گردد..

مرفین:

مرفین از کلمه مورفئوس خداى رویایى یونان باستان مشتق شده است و یکى از اجزاى اصلى و اساسى تریاک است که به طور متوسط از هر ۱۰ کیلوگرم تریاک یک کیلوگرم مرفین تهیه می‏شود. رنگ آن به صورت کرم روشن و گاهى اوقات به رنگ آرد نخودچى و مزه آن تلخ است. ذرات آن در زیر ذره‏ بین شبیه کریستال هاى سوزنى است.
از نظر دارویی، ضد درد بوده، با اثرات رخوت ‏زیى که بر روى مغز دارد، باعث کنترل دردهاى شدید می‏ شود و به همین خاطر مصرف مجاز آن فقط در بیمارستانهاست..

هروئین:

هروئین از کلمه هیروس یا هیرو به معنى مرد قهرمان گرفته شده است. البته این کلمه به معنى زن قهرمان، زن برجسته، زنى که خدمات بزرگى به عالم بشریت کرده و زن ایده ‏آل نیز اطلاق می‏شود. هروئین یکى از ترکیبات مرفین مى ‏باشد که با عمل استیلاسیون بدست مى آ‏ید.ا ین ماده به رنگ سفید مایل به کرم داراى طعمى تلخ و بى ‏بو است که پس از مدتى نگهدارى بوى ترشى و سرکه می‏ دهد.

نحوه پیدایش: 
هروئین، قوی‏ترین و مخرب‏ترین ماده مخدر دنیا به شمار مى اید که در سال۱۸۷۴ توسط یک دانشمند انگلیسى ساخته شد و تحقیقات بیشتر را درباره این ماده دانشمندان آلمان در سال ۱۸۹۰ تکمیل نموده و آن را به عنوان دارو معرفى نمودند. در ایران اولین لابراتور هروئین‏ سازى در سال ۱۳۳۴ ایجاد گردید. نحوه ساخت و استخراج هروئین از تریاک به عده‏ اى آموخته شد که باعث به وجود آمدن لابراتوارهاى بیشترى در سطح کشور گردید.
 

نحوه استعمال: 
هروئین از طریق کشیدن از راه مجارى تنفسی، تزریق داخل رگها و تزریق زیر جلدى استعمال می‏شود. مصرف هروئین از طریق مجارى تنفسی(دهان) با زرورق به این صورت است که لبه زرورق سیگار یا هر نوع زرورق دیگر را به طرفى که از جنس کاغذ است تا می‏ کنند و با آن یک لوله می‏سازند، سپس هروئین را که معمولا حدود ۵ سانتى است روى سطح زرورق دیگرى می ‏ریزند و یک تکه مقواى بریده و نازک را به صورت چوب کبریت درآورده پس از آتش زدن زرورق گرفته سپس دود حاصله را از دهان استنشاق می ‏کنند.
در استعمال تزریقی، ابتدا معتادان از رگهایى که جلوى ساعد دستها نمایان است استفاده کرده، پس از آن که مدت طولانى از تزریق نقاط مختلف دستها گذشت و دیگر این نقاط جوابگو نبود ، به ترتیب نوبت به پشت دست، ساق پا، گردن و در نهایت به بیضه‏ ها می‏رسد. تزریق در بیضه‏ ها آخرین مرحله این گونه معتادان است..

عوارض: 
 مغز : وابستگی، افسردگی
: تغییرات شخصى 
کاهش علائق و انگیزه ها.-کاهش احساس مسؤلیت.-کاهش توجه به تحصیل ، شغل و خانواده.-
 -بی‏خوابى هنگام شب، خواب‏ آلودگى در طى روز، پرخاشگری، آبسه چرکى مغز، عفونت مغز، بیماریهاى مختلف ناشى از مرگ بخشى از سلولهاى مغزى و نخاع به دنبال مصرف زیاد.
. گوارش : تهوع و استفراغ، کاهش اسید معده و اختلال در هضم غذا بى ‏اشتهایى و کاهش وزن
. کلیه : ناتوانى در تخلیه ادرار، نارسایی، عفونت کلیه
. پوست : خارش، تیره شدن رنگ پوست، تیرگى لبها، کهیر، عفونت پوست
. ریه : انسداد ناگهانى رگهاى تغذیه کننده ریه، عفونت ریه، ایست تنفسى به دنبال مصرف زیاد
. قلب : نارسایى قلب، بهم خوردن نظم ضربان قلب، عفونت کلیه داخلى و دریچه ‏هاى قلب
. عروق و خون : سخت شدن دیواره عروق، التهاب عروق، عفونت عروق
کبد : اشکال در کار کبد، عفونت و التهاب کبد، بیمارى مزمن کبد
. بیضه و تخمدان : کاهش میل جنسی، کاهش توان جنسى

متادون:

یک ماده مخدر مصنوعى است که در جنگ جهانى دوم به علت کمبود مرفین براى تسکین مجروحین به وسیله آلمانى ها ساخته شد. در حقیقت متادون یک داروى برطرف‏ کننده درد است که براى تسکین سرفه هم از آن استفاده می‏کنند. گرچه متادون خود یک ماده اعتیادآورنده قوى است ولى به عنوان یک داروى پزشکى براى ترک و معالجه معتادان به تریاک، هروئین و مرفین از آن استفاده می‏ کنند. اثرات دارویى آن تا حدى شبیه به مرفین بوده، با این تفاوت که پس از مصرف، مدت بیشترى طول می‏کشد تا اثرات آن ظاهر شود و به مدت طولانى ‏تر در بدن باقى می ‏ماند.

کدئین:

یکى از مشتقات معروف تریاک است که ۰/۲الى ۰/۸ درصد آن را تشکیل می‏دهد و به عنوان مسکن در اشکال مختلف قرص، کپسول و شربت در پزشکى کاربرد دارد. اثر کدئین در حدود اثر مرفین است و در صورتى که زیاد مصرف شود علائمى مانند اثرات مرفین خواهد داشت. نحوه مصرف آن به صورت تزریقى و خوراکى می‏باشد.

پاپاورین:

یکى از مشتقات مؤثر تریاک می‏باشد که سفید کریستالى است و از نظر زهرآگین بودن حد وسط مرفین و کدئین است. ماده ‏اى است نشاط آور و محرک. کار عضلات صاف مثل روده را کند کرده و باعث شل شدن آنها می‏گردد. در برونشها و رگها انبساط ایجاد نموده و در آب نامحلول است و در الکل حل می‏شود.

پتیدین:

این ماده هم مثل متادون از داروهاى سستی‏ زاى مصنوعى می ‏باشد که قدرت ضد درد آن از مرفین کمتر است و عضلات بدن را سست و شل می‏ کند.

ماریجوانا و روانپریشی

بنا بر یک تحقیق کسانی که به طور تفننی ماری‌جوانا مصرف می‌کنند کمتر با خطر ابتلا به روان‌پریشی روبرو هستند. اما بر عکس استعمال‌کنندگان دائمی ماری جوانا با THC بالا به طور قابل‌توجهی در معرض خطر ابتلا به روان‌پریشی هستند.
ماری‌جوانا یکی از انواع بسیار رایج مواد مخدر به شمار می‌رود.

 محققان بریتانیایی در مقاله‌ای که در مجله پزشکی "The Lancet Psychiatry" به چاپ رسانده اند ، از نتایج پژوهشی نوشته‌اند که نشان می‌دهد مصرف مرتب ماری‌جوانا با THC بالا (مخدر گل یا ماری جوانا پزشکی ) خطر ابتلا به روان‌پریشی را به طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. THC یا تتراهیدروکانابینول ماده محرک عصبی اصلی موجود در شاه‌دانه است. این ماده با تحت تأثیر قرار دادن سیستم عصبی مرکزی بدن، باعث بروز عوارضی نظیر افزایش حساسیت حواس و اختلال در درک محیط در انسان‌ها می‌شود.

این تحقیق اما نشان داده، مصرف‌کنندگان حشیش که THC کمتری دارد، حتی اگر این ماده مخدر را به طور روزانه استفاده کنند، با افزایش خطر ابتلا به بیماری روان‌پریشی روبرو نیستند.

این محققان در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ نزدیک به ۴۱۰ بیمار مبتلا به روان‌پریشی را که برای نخستین بار درمان می‌شدند، مورد پرسش قرار دادند. آن‌ها همزمان ۳۷۰ نفر را هم مورد پرسش قرار دادند که به این بیماری مبتلا نبودند، اما در جنوب لندن زندگی می‌کردند، جایی که استعمال ماری‌جوانا در آن بسیار رایج است.

در این پژوهش عوامل بسیاری از جمله سن، جنسیت و استعمال الکل هم مد نظر قرار گرفت.

عدم اثبات رابطه علت و معلولی

۶۳ درصد از پرسش‌شوندگان گروه دوم اذعان داشتند که دست‌کم یکبار ماری‌‌جوانا کشیده‌اند. بخش بزرگی از بیماران مبتلا به روان‌پریشی روزانه ماری‌جوانا با THC بالا می‌کشیدند. آن‌ها همچنین در مقایسه با اعضای گروه اول استعمال این ماده مخدر را برای نخستین بار در سنین پایین‌تری آغاز کرده بودند.

محققان سپس خطر ابتلا به روان‌پریشی در میان مصرف‌کنندگان ماری‌جوانا با THC بالا را در مقایسه با کسانی که نوع ضعیف‌تری را استعمال می‌کردند، به این ترتیب فهرست کردند:

خطر ابتلا به روان‌پریشی در مصرف‌کنندگان تفننی ماری‌جوانا با THC بالا (کمتر از یک بار در هفته) دو برابر ‌و در میان کسانی که به طور مرتب در روزهای آخر هفته این ماده مخدر را استعمال می‌کردند سه برابر بوده است. کسانی که به طور روزانه ماری‌جوانا با THC بالا مصرف می‌کردند، بیش از پنج برابر با خطر ابتلا به روان‌پریشی مواجه بودند.

البته نویسندگان این مقاله خود اذعان داشته‌اند، با استفاده از روشی که در این پژوهش علمی به کار گرفته شده، نمی‌توان به طور صد در صد رابطه علت و معلولی را بین استعمال ماری‌جوانا و ابتلا به روان‌پریشی ثابت کرد.

پیش‌تر در سال ۲۰۱۳ نتیجه تحقیقی منتشر شد که تهیه‌کنندگان آن سعی کرده بودند ثابت کنند مصرف چندین ساله ماری‌جوانا موجب کاهش ضریب هوشی در انسان می‌شود. این تحقیق با انتقادهای فراوانی از سوی جوامع علمی روبرو شد، زیرا محققان در جریان انجام این پژوهش یک عامل اصلی را مد نظر قرار نداده بودند: شرایط اجتماعی اقتصادی فرد که می‌تواند روی ضریب هوشی وی تأثیرگذار باشد.

محققان بریتانیایی در مقاله خود برای مجله "The Lancet Psychiatry" نوشته‌اند که آزمایش‌های آن‌ها نشان داده‌ تزریق حشیش به داوطلبان سالم موجب بروز نشانه‌های روان‌پریشی در آنان شده است.

ماری‌جوانا یکی از انواع بسیار رایج مواد مخدر به شمار می‌رود. حدود ۸ درصد از نوجوانان ۱۲ تا ۱۷ ساله آلمانی به استعمال آن اذعان کرده‌اند. ۱/۳ درصد از این نوجوانان گفته‌اند که این ماده مخدر را به طور مرتب مصرف می‌کنند.

همه چیز درباره ماریجوانا

ماری جوانا چیست؟

ماری جوانا که یکی از فراورده های گیاه شاهدانه می باشد تا قبل از سال ۱۹۶۰ کمتری کسی نامی از آن شنیده بود. اما اخیرا از این ماده مخدر بسیار شنیده می شود. ماری جوانا هم به صورت خوراکی و هم به صورت دود کردن مورداستفاده قرار می گیرد. بعضی افراد برگ های خرد شده شاهدانه را ریز کرده و آن را داخل سیگار ریخته ومی کشند به این عمل joint گفته می شود؛ البته استفاده از ماری جوانا روش های مختلفی دارد با استفاده از ابزاری مانند پیپ تا سیگار های معمولی و حتی گاهی اوقات از ظروف مخروطی شکل و قلیان نیز برای مصرف ماری جوانا استفاده می شود. جوینت و سیگاری را می توان با داروهای توهم زا و مسکن مخلوط کرده و مصرف کرد ماری جواناهای ترکیبی با نام های متفاوتی مانند Happy Sticks ، Wicky Sticks و Love Boat در بازار عرضه شده و مورد استفاده افراد قرار می گیرند.
در هر کشوری ماری جوانا را به طرق مختلف استفاده می کنند و نام های متفاوتی از قبیلHerbe Pot ، Grass، Weed و Mary Jane بر آن نهاده اند.
ماری جوانا بوی بسیار تندی دارد و معمولا از آن برای کشیدن پیپ استفاده شده و در ساخت سیگار‌های دسته پنجم نیز استفاده شده است.
به دلیل این که ماری جوانا بسیار زبر و خشن می باشد برای اینکه آن را بپیچند از چند لایه کاغذ سفید و قهوه ای رنگ استفاده می کنند و به آن ریفر می گویند. سیگار های حاوی ماری جوانا به کندی سوخته و خیلی سریع خاموش می شوند، به همین دلیل افرادی که به ماری جوانا اعتیاد دارند با پک های خیلی سریع و پشت سر هم از خاموش شدن این سیگارها خودداری کرده و این سیگارها را در مکان های بسته می کشند. بعضی از افراد ماری جوانا را به صورت خوراکی استفاده کرده و در طبخ شیرینی ها و کیک های شکلاتی از آن استفاده می کنند. ماری جوانا به صورت چای نیز دم کرده و می خورند.
ماری جوانا از قسمت های بالایی برگ، گل و تخمک های باز شده شاهدانه ماده که خشک شده است به دست می آید. همان طور که گفته شد ماه تاثیر گذار موجود در ماری جوانا تی.اچ.سی می باشد که شیمیایی بوده و نقش بسیار مهمی در ایجاد حالت نشئگی دارد و در ضمغی که از آن ترشح می گردد متمرکز است.

غلظت تی.اچ.سی در ماری جوانا

از پنج درصد تا دوازده درصد نوسان دارد. به بیان بهتر ماری جوانا فراورده برگ ها و غنچه های بوته شاهدانه ماده می باشد و رنگ آن سبز متمایل به خاکستری و قهوه ای می باشد.
ماری جوانا به طور میانگین دارای ۷ درصد تی . اچ. سی می باشد. در حالیکه سینسمیلا به طور میانگین از ۱۲ درصد تی . اچ. سی برخوردار می باشد. میزان تی اچ سی موجود در حشیش درحدود ۱۰ درصد می باشد.
گرایش به سمت استفاده از ماری جوانا و اعتیاد به آن در دنیای امروز شیوع فراوانی یافته و در اغلب موارد نخستین گزینه برای افرادی است که استفاده از مواد مخدر را تجربه می کنند. درتصور عوام ماری جوانا یک ماده بی خطر گیاهی بوده و استفاده از آن ضرری برای انسان ندارد در صورتیکه بیش از ۴۰۰ نوع ماده شیمیایی خطرناک در آن دیده شده است.
مصرف مکرر ماری جوانا اعتیاد آور بوده و باعث ایجاد وابستگی در فرد می گردد. این وابستگی با علائمی از قبیل وسوسه های شدید برای مصرف بیشتر، بی حوصلگی، بی خوابی، زود رنجی، استرس در فرد مشخص می شود. بر اساس پژوهش های انجام شده مشخص شده است که افرادی که به استفاده از ماری جوانا معتاد شده اند در برابر فقدان این ماده مخدر دچار عصبانیت، خشونت و اعمال خلافکارانه شده و در نهایت به مواد مورد نیاز خود دسترسی پیدا می کنند. با بررسی های انجام شده توسط موسسه بین المللی سوء مصرف مواد اثری که ماری جوانا بر هر فردی دارد به میزان استفاده ، میزان ماده موثر و درجه خلوص آن بستگی دارد. ماده تاثیر گذاری که در ماری جوانا وجود دارد تی . اچ . سی می باشد. این ماده به مقادیر نابرابر در قسمت های مختلف شاهدانه وجود دارد.
تحقیقات فراوان نشان داده است که استفاده طولانی مدت از ماری جوانا باعث بروز تغییراتی در مغز انسان شده و فعالیت های آن را کاهش می دهد بدین ترتیب سلول های عصبی که در نقاط مختلف مغز وظیفه پردازش اطلاعات و ایجاد هیجان را بر عهده دارند دچار اختلال شده و توانایی انجام فعالیت های خود را به درستی ندارند.
فردی که ماری جوانا مصرف می کند احساس خوشی و آرامش موقت دارد. اشتهایش بیشتر شده و رنگ های پیرامون خود را روشن تر می بیند. از موسیقی لذت برده و صدای آن برایش دلنشین تر است. در گروه دوستان احساس آرامش بیشتری می کند. اما نباید این موضوع را از نظر دور داشت که این احساس خوشی زود گذر بوده و در دراز مدت دارای عوارض خطرناکی می باشد.
از میان مشتقات گیاه شاهدانه می توان به سینسمیلا اشاره کرد که از غنچه و گل های تازه شاهدانه تهیه می گردد که بسیار قوی بوده و قدرت نشئه کنندگی بالایی دارد. تمامی مشتقات و فراورده های شاهدانه توهم زا بوده و حاوی ماده تی . اچ .سی می باشند.

علایم مصرف ماری جوانا :

۱ – احساس گیجی
۲ – عدم تعادل جسمی
۳ – خنگ شدن
۴ – خنده های بی دلیل
۵ – سرخی چشم ها
۶ – کاهش حافظه
۷ – احساس خستگی و چرت زدن

زمانی که فرد از ماری جوانا استفاده می کند بعد از چند دقیقه به عالم اوهام رفته و این حالت پس از ۳۰ دقیقه به حد نهایت خود می رسد.
اما اگر به صورت خوراکی استفاده شود به دلیل جذب آن از طریق روده و معده فرد تا ۲ الی ۳ ساعت هیچ احساسی نخواهد داشت.
اثری که از ماری جوانا به جای می ماند بستگی به نحوه مصرف آن دارد اگر به صورت کشیدنی استفاده شود ۲ تا ۴ ساعت اثر آن باقی خواهد ماند ولی اگر به صورت خوراکی استفاده شود ۵ تا ۱۲ ساعت اثر آن احساس می شود.
تی .اچ. سی که در ماری جوانا وجود دارد قابلیت حل شدن در چربی های بدن را داشته و می تواند در آن ذخیره گردد. و ممکن است تا یک ماه بعد از مصرف نیز در بدن وجود داشته باشد. افرادی که به استفاده از ماری جوانا اعتیاد دارند بعد از مصرف احساس سرخوشی می کنند ولی آگاهی و خودآگاهی آنها دچار اختلال شده و فرد در درک و تشخیص دچار مشکل می گردد. همچنین ضربان قلب افزایش پیدا کرده و از نظر تنفسی نیز با مشکل مواجه می شود. سرگیجه نیز یکی از علائم استفاده از ماری جوانا می باشد.
زمانی که افراد در محفل های دوستانه از ماری جوانا استفاده می کنند دچار یاوه گویی و خنده های بی دلیل می شوند و این علائم تا ساعت ها پایدار می ماند. اگر فرد بیش از حد از ماری جوانا استفاده کرده و میزان تی . اچ. سی در بدن او بالا باشد دچار توهم و احساسات پارانویا خواهد شد.
عوارضی که از مصرف ماری جوانا ناشی می شود در افراد مختلف متفاوت بوده و به وضعیت جسمانی فرد و میزان تی اچ سی موجود در آن بستگی دارد. همچنین در ایجاد نشئگی روش استفاده و یا استفاده ماری جوانا با سایر مواد مخدر بسیار اهمیت دارد. افرادی که از ماری جوانا استفاده می کنند دچار حالات متفاوتی می شوند که این حالت درافراد مختلف متغیر می باشد زیرا تاثیری که این مواد بر بدن انسان دارد در همه حال یکسان نیست و بعضی از افراد حتی تغییری در خود احساس نمی کنند و گروهی دستخوش هیجان و سرخوشی می شوند.
افرادی که به ماری جوانا اعتیاد پیدا می کنند نسبت به درک صداها و مزه ها دقیق تر شده و قدرت بینایی آنها دستخوش تغییرات اساسی می گردد این افراد رنگ ها را زیباتر از حالت طبیعی خود می بینند. در حالت نشئگی بسیاری از مسائل بدیهی برای آنها خنده دار آمده و بی دلیل می خندند. وقتی فرد ماری جوانا مصرف می کند موقعیت زمانی و مکانی را درک نکرده و زمان به آهستگی می گذرد. از دیگر حالاتی که به فرد دست می دهد تشنگی و گرسنگی شدید می باشد.
برخی رفتارها مانند انزواطلبی، افسردگی، ناتوانی از انجام فعالیت های روزمره، عدم توجه به بهداشت ظاهری، بدخلقی با والدین و اطرافیان نیز در اثر سوء مصرف ماری جوانا حاصل می شوند. افرادی که از این ماده مخدر استفاده می کنند معمولا منزوی شده و وقت کمی را باخانواده می گذرانند، آنها از انجام فعالیت های جسمی و ورزشی اجتناب کرده و ساعت های خواب و بیداری آنها به هم می ریزد.

عوارض کوتاه مدت ماری جوانا:

 پائین آوردن قدرت یادگیری و از بین بردن حافظه
 از بین بردن تمرکز فکری
 افزایش خواب و اشتها
 پرخونی مویرگ های چشم
 خشکی دهان؛
 گلو درد و سرف
 افزایش مشکلات قلبی
 ایجاد حس شکاکی و توهم زایی
 از بین بردن مهارت های احتیاطی در رانندگی و مسائل جنسی
 اختلال در صحبت کردن و برقراری ارتباط با دیگران
 استرس و اضطراب
 کاهش قدرت تصمیم گیری
 شوریدگی
 یاوه گویی
 ناتوانی درتشخیص رویا و واقعیت
 رفتار های خشونت بار

عوارض دراز مدت ماری جوانا

 امکان بروز انواع سرطان
 اختلال در سلول های جنسی و ایجاد ناباروری
 اختلال در میل جنسی و کاهش آن
 ایجاد حس وابستگی شدید
 زمینه ساز استفاده از مواد مخدر دیگر
 خطر ابتلا به جنون در افراد مستعد
 کاهش فعالیت سیستم دفاعی بدن و آسیب پذیری در برابر بیماری ها
 ایجاد مشکلات تنفسی و ریوی مانند مشکلات ناشی از مصرف سیگار و تنباکو ولی خطرناکتر
 بی انگیزگی در زندگی و کاهش علاقه
 فرار از محل کار و منزل
 خنثی بودن نسبت به مشکلات
 تزلزل شخصیتی
 تغییر اندام ها
 ترس شدید
 دیوانگی

فردی که از ماری جوانا استفاده می کند برای مدتی به به نقطه ای زل می زند. در برخی با استفاده از ماری جوانا قدرت تمرکز و قدرت ا دراک تقویت شده و توانایی آنها در یادگیری به طرز محسوسی افزایش پیدا می کند.
تاکنون تمام مضررات و عوارضی که از ماری جوانا ناشی می شود شناخته نشده است . ولی بر اساس تحقیقات انجام شده افرادی که از این ماده مخدر استفاده می کنند به نسبت افراد دیگر زودتر مریض شده و آسیب پذیر ترند این افراد بیشتر از سایرین به پزشک معالجه می کنند. استفاده از ماری جوانا خطر ابتلا به بیماری های سرطانی را افزایش داده و سیستم تنفسی و دفاعی بدن را متزلزل می کند. معمولا افرادی که از ماری جوانا استفاده می کنند به مواد مخدر دیگر و سیگار نیز آلوده هستند بدین ترتیب عوارضی ناشی از این مواد را نمی توان به صورت کامل تشخیص داد. ولی محققان به این نتیجه رسیده اند که خطری که از مصرف پنج نخ ماری جوانا در روز فرد را تهدید می کند با مصرف یک پاکت سیگار درروز برابری می کند.
استفاده از ماری جوانا فردرا بامشکلات شدید تنفسی و ریوی مواجه می کند. سرفه های فراوان همراه با ترشح خلط و عفونت های شدید ریوی از جمله مشکلاتی می باشند که در اثر سوء مصرف ماری جوانا حاصل می شوند. درماری جوانا موادی وجود دارد که سرطان زا بوده و احتمال بروز سرطان را افزایش می دهد. استفاده کنندگان این مواد پک های سریع و عمیقی از ماری جوانا می گیرند و زمان طولانی تری دود ناشی از آن را در دهان و ریه های خود حبس می کنند و همین امر آسیب های ناشی از ماری جوانا را افزایش می دهد.
همان طور که در بالا اشاره شد مصرف ماری جوانا سیستم دفاعی بدن را با ضعف روبرو کرده و قدرت دفاعی بدن را در برابر بیماری ها کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده است که استفاده از مشتقات گیاه شاهدانه گلبول های سفید را نابود می کند. تی اچ سی همان ماده موثر و نشئه آوری که در ماری جوانا وجود دارد مستقیما بر روی سلول های عصبی تاثیر گذاشته و بعضی از قسمت های موجود در مغز را که مربوط به حافظه می شود از بین می برد. در برخی از موارد شدت این تخریب آنقدر زیاداست که باعث می شود فرد حتی اتفاقات چند دقیقه پیش را نتواند به یاد آورد.
قدرت تمرکز و حافظه هر انسانی با افزایش سن کاهش یافته و به مرور زمان کمتر می شود ولی فردی که از مشتقات گیاه شاهدانه استفاده می کند با هر بار مصرف این روند را هشت ماه جلو می اندازد.
در افرادی که به استفاده از ماری جوانا معتاد هستند در طولانی مدت عوارض مختلفی ظاهر می شود که از جمله این عوارض می توان به اختلالات ادراکی و شناختی، اختلا ل در درک موقیعت زمانی و مکانی، حساسیت فراوان نسبت به صدا، حس عمیقتر نسبت به اشیاء، احساس قدرتمندی، بی قراری، به هم ریختگی ذهنی و بالا رفتن حس تلقین پذیری اشاره کرد.
ایجاد توهم و سردرگمی از اثرات بسیار خطرناک استفاده از ماری جوانا می باشد. افرادی که از ماری جوانا استفاده می کنند به نسبت افراد دیگر عصبانی تر بوده و دارای اختلالات شخصیتی فراوانی می باشند.

تحمل، وابستگی و ترک

در افرادی که به ماری جوانا معتاد هستند یک نوع تحمل در استفاده از ماری جوانا حاصل می گردد. و میزان وابستگی جسمی به ماری جوانا بسیار کم می باشد. ولی با این حال پس از قطع ناگهانی تی . اچ . سی نشانه ها و علائم ترک مواد مانند عصبانیت، شوریدگی، لاغری، بی خوابی، لرزش و بالا رفتن دمای بدن دیده می شود. در برخی نیز عوارضی مانند حالت تهوع، استرس و سرگیجه دیده می شود. در افرادی که مدت زمان طولانی به استفاده از ماری جوانا وابستگی داشتند عوارضی که در اثر ترک مواد ناشی می شود ممکن است تا هفته ها به طول بیانجامد.
برخی از کارشناسان عقیده دارند که استفاده اجباری و بی اختیاری ماری جوانا از کوکائین، الکل و موادمخدر دیگر به مراتب کمتر است.
همان طور که از عوارض کوتاه مدت و طولانی مدت بر می آید استفاده از ماری جوانا بسیار خطرناک بوده و درهر زمانی ممکن است فرد را با آسیب های جدی مواجه کند. افراد معتاد به ماری جوانا به مرور زمان حافظه کوتاه مدت خود را از دست داده و همین امر سبب می شود تا ذهن آنها قابلیت انجام فعالیت های ذهنی پیچیده را نداشته باشد. و از آنجائیکه استفاده از ماری جوانا بر روی قدرت درک و سرعت عمل نیز تاثیر منفی می گذارد مغز افراد مصرف کننده قادر به پردازش و تجزیه و تحلیل کردن اطلاعات نمی باشد. در این شرایط است که فرد احساس خنگی کرده و مغزش قفل می کند.

اثرات درمانی :

تی اچ سی دارای خواص درمانی مختلفی می باشد چنانکه بر اساس تحقیقات ثابت شده است که اگر این ماده از طریق دهان جذب شود می تواند به درمان بعضی بیماری ها مانند حالت تهوع و استفراغ کمک کند. تی اچ سی به دلیل دارا بودن ماده ای به نام نابیلون دارای خاصیت ضد سرطانی بوده و اثرات این دارو بر سرطان توسط FDA نیز به تائید رسیده است. همچنین از تی اچ سی برای افزایش وزن و به عنوان داروی اشتها آور در بیماران مبتلا به ایدز استفاده می شود.

دلایل مصرف ماری جوانا :

ماری جوانا یکی از مواد اعتیاد آور می باشد که مانند مواد مخدر دیگر ایجاد وابستگی کرده و بعد از مدتی که از مصرف آن بگذرد به نیاز تبدیل شده و فرد دیگر نمی تواند آن را کنترل کند. زمانی که فرد تصمیم به قطع استفاده از ماری جوانا را می گیرد دچار مشکلاتی از قبیل آشفتگی، بی انگیزگی، عدم تعادل جسمی، کاهش وزن و بی خوابی می گردد. این عوارض در برخی موارد ترک کردن این ماده مخدر را با مشکل مواجه می کنند. جوانان و نوجوانان زیادی به سمت استفاده از این ماده مخدر گرایش پیدا می کنند. و مهمترین دلیل آن ارضای حس کنجکاوی و اشتیاق به عضویت در گروهها مختلف می باشد. افرادی که از الکل و سیگار استفاده می کنند بیشتر از دیگران به استفاده از ماری جوانا تمایل دارند.

بر اساس تجربیات، فرزندانی که در خانواده آنها یک یاچند نفر معتاد وجود دارد احتمال معتاد شدنشان افزایش می یابد. همچنین معاشرت با دوستانی که از موادمخدر استفاده می کنند زمینه ساز اعتیاد به ماری جوانا می باشد. بطور کلی تمام جنبه های محیطی و اجتماعی می تواند در استفاده از ماری جوانا تاثیر مثبت داشته باشد. مشکلات فردی از قبیل افسردگی، خشونت، خشم، ناراحتی، کسالت و همچنین افرادی که مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته اند بیشتر از دیگران به استفاده از ماری جوانا گرایش دارند.

عوامل کلی در گرایش به مصرف ماری جوانا

 فشار گروه همسالان و دوستان ناباب
 گرایش فرد در گروههایی که دارای رفتارهای پرخطر هستند
 بافت نامناسب محل سکونت
 دسترسی راحت به مواد
 توصیه و تشویق دوستان
 اعتماد به نفس پائین افراد
 عدم جسارت در گفتن نه
 متزلزل بودن باورهای دینی
 ریسک پذیری بالای فرد
 عدم توانایی در حل مشکلات

رابطه ماری جوانا و دیگر مواد مخدر :

مطالعات فراوان حاکی از آن است که افراد اندکی به استفاده از موادمخد رمبادرت ورزیده اند بدون اینکه ماری جوانا را استفاده کرده باشند اما افرادی که به ماری جوانا اعتیاد دارند ۱۰۴ مرتبه احتمال استفاده از دیگر مواد مخدر در آنها افزایش پیدا می کند.

درمان :

روش های درمان و ترک اعتیاد در هر فردی متناسب با شرایط او انتخاب می شود. ولی به صورت کلی منظور از درمان رسیدن به مرحله ای است که فرد دیگر به استفاده از مواد مخدر احساس نیاز نکند. برای درمان فرد معتاد ابتدا دوز مواد مخدر مصرفی را کاهش می دهیم زیرا قطع مصرف در اوایل درمان موجب شکست فرد معتاد می شود.
تا سالهای گذشته راه درمان خاصی برای ترک ماری جوانا وجود نداشت و برای درمان آن از همان روش های عمومی استفاده می شد. راه های درمان شامل سم زدایی، رفتار درمانی و عضویت در گروههای خود یاری بود. اما اخیرا پزشکان برای درمان ماری جوانا از روش های مخصوصی استفاده کرده و تمام تمرکز خود را بر روی دوره های مشاوره و عضویت در گروه های خودیاری بنا کرده و دراین درمان ماده مخدر را کم کم کاهش می دهند.

نکته آخر

ماری جوانا با نام های گراس، علف و وید نیز شناخته شده می باشد.
ماری جوانا ماده مخدری است که فرد را برای پذیرش مواد مخدر قوی تر آماده می کند.
ماری جوانا بر خلاف اینکه ماده مخدر ضعیفی می باشد ولی خاصیت توهم زایی دارد.
افرادی که به استفاده از ماری جوانا اعتیاد پیدا می کنند به تدریج در سبک زندگیشان تغییراتی حاصل شده ، شخصیت و اهدافشان دستخوش تغییرات می شود.
فردی که تصمیم به ترک استفاده از ماری جوانا را می گیرد بعد از چند هفته یا چند ماه به بهبودی نسبی می رسد.

همه چیز درباره ماریجوانا مضرات و فواید

مسکالین

مسکالین یک کاکتوس کوچک می باشد که بر روی آن هیچ خاری دیده نمی شود ترکیبات اصلی این کاکتوس مسکال و مواد توهم زا می باشد.
این کاکتوس در گذشته های بسیار دور توسط بومیان شمال مکزیک و جنوب غربی آمریکا در مراسم مذهبی و قبیله ای مورد استفاده قرار می گرفت.
مسکالین ماده اساسی و اصلی این کاکتوس کوچک می باشد شایان ذکر است که این کاکتوس ها با نام پیوت نیز معروف می باشد که سالیان دراز از آن به عنوان دارویی شفابخش برای درمان دردهای مختلف استفاده شده است. مسکالین از بریدن تکه های فوقانی این کاکتوس تهیه می گردد بدین ترتیب که پس از تکه تکه کردن این قسمت ها آن را خرد کرده و می جوند و یا اینکه آن را می سابند تا به صورت پودر در بیاید و سپس آن را داخل کپسول ریخته مصرف می کنند.
قسمت های فوقانی کاکتوس که از زمین بیرون آمده و به آن تاج کاکتوس می گویند به صورت دکمه های نامتقارنی است که آنها را از ریشه جدا می کنند و بعد از آن خشک می کنند. معمولا این قسمت های دکمه دار را جویده و در آب خیس می کنند و مایعی که از آن حاصل می شود ایجاد مستی می کند.
توهم زایی مسکالین تا ۱۲ ساعت باقی می ماند و دوز آن ۳/۰ الی ۵/۰ می باشد.
مسکالین موجود در کاکتوس مسکال برای بومیان بسیار با ارزش بود و بعد از استفاده کردن از این کاکتوس دچار توهمات بصری بسیار شدید می شدند و گاهی اوقات نیز علائمی از بیماری های روانی شدید در آنها دیده شده است.

کاکتوس سن پدرو چیست ؟

کاکتوس دیگری با نام سن پدرو که به نام تریکوسروس پاچانوا نیز معروف می باشد یک نوع کاکتوس خود رو می باشد که در نواحی کوه های آند در کشور پرو و در ارتفاعات آمریکای جنوبی می روید. سن پدرو دارای رشد بسیار سریعی بوده و در برابر تغییرات جوی بسیار مقاوم می باشد این گیاه سالانه در حدود ۳۰ سانتی متر رشدکرده و ممکن است ارتفاع آن تا ۶ متر نیز برسد. رد پای استفاده این گیاه در تاریخ به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می رسد از نظر شکل ظاهری دارای ۶ الی ۸ پره در اطراف خود می باشد.
این گیاه نیز توسط جادوگران پرو و آمریکای شمالی در حدود ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در مراسم آئینی استفاده شده است . وجود نقاشی هایی که بر روی دیواره های غارهای نواحی اطراف پرو دیده شده است استفاده از این کاکتوس را در بین اقوم پرو نمایش می دهد.
این کاکتوس در کشورهایی مانند امریکا، سوئد، آلمان، نیوزلند، نروژ و استرالیا کشت شده و از نظر قانونی نیز مشکلی ندارد.
ماده مخدری که در کاکتوس سن پدرو وجود دارد و قدرت توهم زایی بسیار بالایی دارد مسکالین می باشد. بعد از استفاده از این کاکتوس گیرنده های سروتونین فعال می شود. این کاکتوس نیز مانند کاکتوس مسکال دارای ترکیبات اصلی مسکال که نوعی ماده سمی است می باشد. تهیه این کاکتوس بسیار راحت بوده و درهمه جا و حتی از طریق اینترنت نیز قابل دسترسی می باشد.
این ماده ی توهم زا هرچند مصرف قابل توجه ی در ایران نداشته است اما جدیدا توسط مسافران از خارج از کشور وارد ایران شده است .
این کاکتوس از کاکتوس کوچک هویجی شکلی به دست می آید و همان طور که ذکر شد در بیابانهای مکزیک و آ مریکا به صورت خودرو رشد می کند و همچنین از نظر قانونی مشکلی نداشته و در بعضی مناطق مانند ایالات متحده در جشن های مذهبی و آئینی مورداستفاده قرار می گیرد.
برای اینکه کاکتوس سن پدرو را استفاده کنند ابتدا آن را تکه تکه کرده و بعد از خشک کردن آن را می جوند و سپس می بلعند. یکی از عوارضی که بعد از خوردن کاکتوس بسیار شایع است حالت تهوع می باشد. مسکالین در بینایی اختلال ایجاد کرده و باعث توهم دردید می گردد. همچنین مسکالین به صورت مصنوعی نیز ساخته می شود و از نظر ظاهری شبیه کریستال های نمک می باشد.
نیمه عمر مسکالین درحدود ۲ ساعت می باشد و تا ۸ الی ۹ ساعت اثر آن در بدن باقی می ماند ، این ماده سمی از طریق روده جذب خون می شود و خطر مسمومیت ناشی از آن از انواع دیگر توهم زاها بیشتر است و از نظر مرگ اوری ۱۰ تا ۳۰ برابر مقداری است که استفاده می شود.
همان طور که ذکر شد مسکالین به صورت مصنوعی نیز ساخته می شود و در قالب کپسول های اکستازی مورد استفاده قرار می گیرد.

عوارض عمومی مسکالین

 ایجاد خیال بافی با درجه های مختلف در افراد
 بی قراری
 عدم تشخیص واقعیت از رویا
 سرگیجه
 تپش قلب
 بالا رفتن فشار خون
 بالا رفتن دمای بدن
 ناراحتی های گوارشی

● قدرت اعتیادآوری:

با توجه به تحقیقات انجام شده قدرت اعتیاد آوری مسکالین ضعیف می باشد و موجب وابستگی جسمی و روانی نیز نمی شود. بنابراین فردی که از مسکالین استفاده می کند به زودی در برابر مقدار زیاد این ماده مقاوم شده و تمایل به استفاده روزانه و مستمر در او از بین می رود. همچنین این گیاه سمی باعث ایجاد دردهای در سیستم گوارشی شده و به همین دلیل فرد تمایل خود را برای استفاده از این ماده از دست می دهد.

● نحوه مصرف:

روشهای گوناگونی برای استفاده از مسکالین وجود دارد جوانه های این کاکتوس هم به صورت تازه و هم به صورت خشک قابل استفاده می باشد، کپسول هایی که از این گیاه به دست می اید خوراکی بوده و همچنین به صورت دم کرده مانند چای نیز قابل استفاده می باشد. این کاکتوس به روش دود کردنی نیز استعمال می شود که برای دود کردن از آن از ماری جوانا استفاده می کنند. و لی بهترین روش استفاده از کاکتوس به صورت مایع است .

● استفاده‌های مجاز:

استفاده از جوانه های کاکتوس به عنوان یک رسم مذهبی در بین سرخپوستان مکزیکی بیش از ۲۰۰۰ سال پیش رایج بوده است و دارویی شفابخش برای درمان انواع زخم ها و برونشیت بوده است همچنین از این دارو برای افزایش بینایی استفاده شده است .

● تأثیرات موقت:

مسکالین دارای تاثیرات موقتی از قبیل ایجاد تغییر در درک بینایی و شنوایی، ایجاد توهم موقت، کاهش اشتها، احساس ناخوشایند ذهنی می باشد. کاکتوس می تواند عوارض دیگری از قبیل تهوع، استفراغ، عرق زیاد و رعشه داشته باشد که به دلیل وجود ماده شیمیایی شبه استریکنین است.

● تأثیرات طولانی مدت و خطرات آن:

اثراتی که در طولانی مدت بر اثر استفاده از مسکالین بروز می کند هنوز به طور کامل مشخص نشده است. این دارو خطر ابتلا به اخلالات ذهنی را در افرادی که دارای مشکلات روحی روانی هستند را افزایش می دهند. تحقیقات نشان داده است که وقتی فردی از کاکتوس استفاده می کند مسکالین موجود در آن در کبد تجمع کرده و میزان آن در کبد افزایش پیدا می کند بنابراین برای کسانی که ناراحتی های کبد دارند این ماده سمی بسیار خطرناک می باشد بدین ترتیب مسکالین بیشتر بر روی کبد تاثیر می گذارد تا مغز.

● علایم مصرف مسکالین عبارتند از:

 بزرگی مردمک چشم
 پرحرفی
 بی قراری
 افزایش میزان عرق

● نشانه‌های سوء مصرف:

از آنجا که علائم مشخصی برای سوء مصرف مسکالین یا کاکتوس مشخص نشده است ولی در افرادی که از این گیاه سمی استفاده می کنند نشانه هایی مانند انزواطلبی، عدم تشخیص موقعیت مکانی، حواس پرتی و آشفتگی دیده شده است.

● تداخل دارویی:

استفاده از کاکتوس به همراه الکل بسیار خطرناک بوده و عوارضی مانند اختلالات ذهنی را به دنبال دارد که این عارضه می تواند به عدم تشخیص موقعیت مکانی و بروز رفتارهای وحشیانه به همراه ترس و استفراغ منجر شود.

بنگ:

یکی دیگر از مشتقات بوته شاهدانه بنگ می باشد. این ماده مخدر از سر شاخه های گلدار یا میوه دار و خشک شده شاهدانه به دست می آید که ممکن است ماده صمغی آن گرفته یا نگرفته شده باشد.

عوارض مصرف بنگ

 کاهش میل جنسی
 زمینه ساز اعتیاد به مواد مخدر دیگر
 جنون
 کاهش فعالیت سیستم دفاعی بدن و آسیب پذیری در برابر بیماری ها
 اختلال در تنفس
 اختلال حرکتی

گراس:

این ماده مخدر در زبان انگلیسی به معنای علف بوده و در اصطلاع همان بنگ و ماری جوانا می باشد. گراس درحقیقت همان برگ های بوته شاهدانه می باشد که مانند علف هستند. این برگ ها جمع آوری شده و مانند سیگار استفاده می شوند گاهی نیز مصرف خوراکی داشته و مانند چای دم کرده و می نوشند.

چرس:

در واقع حشیشی است که از صمغ آماده شده ای که در شاخه های گلدار و میوه دار بوته شاهدانه بالغ وجود دارد تهیه می شود و از مشتقات دیگر بوته شاهدانه مرغوبتر می باشد. چرس یکی از رایجترین مواد مخدردر جهان می باشد. این ماده به صورت پودر نرم و قهوه ای رنگی می باشد که با تنباکو ترکیب شده و مانند سیگار لوله ای شکل است.
چرس به طرق مختلف از قبیل خمیرهای فتیله شده، برگ های خشک شده، ساقه های گیاه و به صورت سیگاری هماره با ماری جوانا قابل استفاده می باشد. از عرق چرس نیز به عنوان نوعی ماده مخدر استفاده می کنند. کنف (جوت) در واقع یکی از مشتقات چرس بوده و نسبت به خود چرس دارای خطر کمتری می باشد. از کنف در ساختن بوجی و غیره استفاده می کنند.

تاریخچه چرس:

چرس نیز همانند انواع مواد مخدر سالها بلکه قرن هاست که مورد استفاده قرار گرفته است. چینی ها از چرس درساخت انواع وسایل طبی استفاده می کردند. در مصر و یونان باستان از این ماده به عنوان دارویی برای درمان نفخ استفاده می کردند. همچنین در روم از کنف گیاه چرس برای ساخت بادبان و انواع طناب استفاده می کردند. و بدین ترتیب این گیاه به بریتانیا راه پیدا کرد و درآنجا نیز رواج یافت. بعد از بریتانیا چرس در تمامی دنیا رواج پیدا کرده و درفاصله سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ توسط هواداران گروها های جاز و هیپی مورداستفاده قرار گرفت.
علی رغم اینکه چرس مانند مواد مخدری از قبیل هیروئین و کوکایین خطرناک و بحث برانگیز نمی باشد ولی بدون تردید می توان بیان کرد که بیشترین ماده مخدری می باشد که در بریتانیا مورداستفاده قرار می گیرد.

اثرات دارویی چرس:

در بریتانیا از چرس برای درمان بعضی از بیماری ها استفاده می شد پزشکان استفاده از این گیاه را برای درمان مشکلات تنفسی، دردهای عضلانی و بیماری های دیگر تجویز می کردند. ولی بعد از مدتها این گیاه علی رغم محبیوبیت فراوان عوارضی از قبیل مشکلات ریوی ، تنفسی و اختلال در سیستم عصبی مرکزی برجای گذاشت که کم کم استفاده از این ماده شفابخش کاهش پیدا کرد. تا اینکه در این ۱۹۷۱ میلادی قانونی مبنی بر آزمایش اثرات درمانی و مضررات چرس وضع گردید و بر طبق آن طبیبان موظف شدند قبل از تجویز این دارو در موارد خاص آن را مورد آزمایش قرار دهند.
بر اساس آزمایشات انجام شده اثرات دارویی این گیاه به اثبات رسیده و مشخص شد که این دارو برای کاهش دردهای ناشی از بیماری هایی مانند سرطان و ایدز موثر می باشد ولی استفاده از این دارو حتما باید تحت نظر پزشک معالج استفاده گردد.

آیا مصرف چرس مجاز است؟

به دلیل اثرات دارویی و خواص درمانی که این ماده مخدر داشت بحث مجاز بودن یا نبودنش مدت های مورد بررسی قرار گرفت. در این میان گروهی به مجاز بودن این ماده مخدر نظر داشته و گروه مقابل استفاده از چرس را عاملی برای گرایش به سمت مواد مخدر دیگر می دانستند. افرادی که چرس را مجاز می دانند بر کم خطر بودن این ماده نسبت به بقیه اکتفا می کنند .
در کشورهای پیشرفته روش برخورد با این ماده بسیار متفاوت است. مثلا بعضی از کشورها فروش این مواد را به جوانان کمتر از ۱۸ سال غیر قانونی اعلام کرده و تبلیغ و نگهداری هر ماده مخدر دیگری را خلاف قانون می دانند. اما عموما در اغلب کشورها تهیه و نگهداری این ماده مخدر بر خلاف قانون است .

چرس چه اثری بر روی انسان می گذارد؟

استفاده از چرس افراد را نسبت به مسائل پیرامون خود بی تفاوت کرده و گویی نوعی آرامش روح آنها را فرا می گیرد درحالیکه بر روی بعضی افراد اثر آرام بخشی نداشته و از لحاظ جسمانی باعث افزایش فشار خون در آنها می شود. اثراتی که چرس از خود بر جای می گذارد به نحوه مصرف آن بستگی دارد، هر چند که غالبا به صورت سگرت تهیه و استفاده می شود. گروهی از افراد این ماده را در پیپ و قلیان دود می کنند. استفاده از چرس به صورت خوراکی دارای خطرات بیشتری می باشد. چراکه اثرات این ماده بعد از ۳۰ دقیقه ظاهر می شود و فردی که از آن استفاده می کند متوجه میزان ماده ای که مصرف کرده است نمی شود. ولی وقتی که شخص چرس را دود می کند اثرات آن پس از چند دقیقه نمود می کند.
همچنین استفاده از چرس به میزان زیادی به حالات روحی و روانی فرد مصرف کننده بستگی دارد. افرادی که از چرس استفاده می کنند در ابتدای امر چیزی زیادی احساس نمی کنند ولی به مرور زمان به اثراتی که استفاده از این ماده بر روی آنها می گذارد پی خواهند برد. به طور کلی چرس حس های پنجگانه را تقویت کرده و به همین دلیل افراد از این ماده به میزان زیادی استفاده می کنند این در حالی است که گروه دیگر با استفاده از این ماده دچار دگرگونی شخصیتی می شوند.

خطرات:

صرف نظر از غیر مجاز بودن استفاده از چرس، خطر جدی که از این ماده مخدر ناشی می شود اثرات سمی می باشد که از خود برجای می گذارد. افرادی که از این ماده مخدر استفاده می کنند تحت تاثیر اثرات سمی این گیاه قرار گرفته و نمی توانند مانند افراد عادی رانندگی کنند. بعد از مصرف دچار خواب آلودگی و گیجی هستند و نمی توانند بر رانندگی خود تمرکز کرده و بدین ترتیب احتمال تصادف در آنها بسیار زیاد است. منظور از مثال رانندگی این است که نمی توانند این قبیل فعالیت هارا به خوبی انجام دهند. به علاوه این افراد نمی توانند در خیابان های شلوغ حرکت کرده و به تنهایی از چهار راه عبور کنند زیرا قدرت تمرکز در آنها بسیار کاهش یافته است. احساس گرسنگی شدید یکی دیگر از علائم استفاده از چرس بوده و در طولانی مدت به رفتاری عادی مبدل می گردد. با توجه به اینکه استفاده از چرس به شکل خوراکی احتیاج به زمان بیشتری دارد تا وارد خون شده و در بدن گردش کند فرد نمی داند که چه میزان از آن را استفاده کرده و تا چه میزان اثر ناشی از آن شدید بوده است به همین دلیل دچار تشنگی شدیدی می شود.
یکی دیگر از اثراتی که از مصرف چرس ناشی می شود احساس بیماری می باشد مخصوصا که چرس هم زمان با الکل مورد استفاده قرار گیرد. سوء ظن یکی دیگر از اثرات متداول چرس می باشد. افرادی که از چرس استفاده می کنند احساس می کنند به یک آرامش نسبی رسیده اند این در حالی است که گروهی دیگر معتقدند بعد از مصرف این ماده دچار اضطراب و نگرانی می شوند.

مصرف زیاد و طولانی مدت:

بررسی های فراوان ثابت کرده است که استفاده از چرس در طولانی مدت اثرات تخریبی فراوانی دارد. از نظر روحی و روانی فرد را با مشکلات فراوانی مواجه کرده و به مرور در حافظه و تمرکز شخص اختلال ایجاد می کند. استفاده از چرس از نظر جسمانی فرد را معتاد کرده و باعث ایجاد حس گرسنگی شدید، سستی و کسلی فراوان می گردد.
چرس باعث بروز بیماری های تنفسی و سرطان ریه می گردد به دلیل اینکه دودی که از آن ناشی می شود از داخل مجاری تنفسی عبور کرده و عوارض شدیدی از خود بر جای می گذارد. دود و بخارات ناشی از چرس از خود آن خطرناک تر است به طوری که احتمال سرطان ریه در اثر دود آن هشت برابر افزایش می یابد.

علائم استفاده از چرس

ـ عدم توجه به آراستگی ظاهر
– قرمزی چشم ها.
احساس گرسنگی شدید
بی حالی و کسلی
سستی و بی انگیزگی
کاهش حافظه
عدم تعادل رفتاری
درخواست پول بیشتر از معمول
بی علاقگی به مسائل روزمره
به مشام رسیدن بوی عجیب(چرس دارای بوی خاصی می باشد)

افرادی که از چرس استفاده می کنند دوستان خود را به استفاده از ماده تشویق کرده و همسالان خودرا به مصرف چرس ترغیب می کنند.
چرس در بین انواع موادمخدر دارای بیشترین تعداد مصرف کننده می باشد. یک بسته از چرس که به شکل جوینت می باشد در محفل های دوستانه دست به دست می چرخد و اگر فردی آن را رد کند و به استفاده از آن تمایلی نداشته باشد مشکل خواهد بود. در هر حال جسارت نه گفتن به چرس مانند نه گفتن به تمام مواد مخدر می باشد. اگر فردی مایل به استفاده از این ماده مخدر نیست باید جسارت نه گفتن در برابر دوستان خود را داشته باشد و در مقابل فشارهایی که از ناحیه دوستان به او وارد می شود مقاومت نشان دهد.
ممکن است افرادی که به چرس معتاد هستند سعی کنند شما را تشویق به استفاده از این ماده بکنند و با گفتن اینکه چرس آرام بخش است و از آن می توان به عنوان داروی شفابخش و مسکن استفاده کرد. هرچند که چرس دارای خاصیت ضد درد میباشد اما این مطلب هنوز از نظر علمی اثبات نشده است ولی با فرض تسکین دهندگی این ماده باز هم استفاده از آن برای مصرف کننده مضر می باشد.

تجربه شخصی خودمزمانی که رفتم خدمت مقدس سربازی از شانس خوبم افتادم زاهدان چندین ماه که گذشت و با همه رفیق شده بودم یادمه اندازه کف دست بنگ میگرفتیم هزار تومن و مثل اب خوردن میاوردیم توی پادگان دوتا پتو مینداختیم و گرد مینشتیم یکی روشن میشد و دست به دست میگشت دومی همین طور سوی بعدش دیگه روی هوا بودیم خنده  گوزیدن  و مسخره کردن سرهنگ ها کلی خوش میگذشت بعضی وقتی اونایی که کادری بودن اون شب شیفت بودن هم میومدن توی جمع یه سوت میزدن و میرفتن ...

ما که هفته ای بود ولی چندتا از هم خدمتی ها بودن که هرروز میکشیدن دیگه مخشون گوزیده بود چرت و پرت میگفتن خیلی حرف میزدن میخوندن یهو (در کل چیز مزخرفیه )